Ayin Mousse

Bedeninin ateşle yanmasını istiyorsa aşık/aşçı
kırmızı şarabın köründe
geceye meydan okuyan üst baş çıkarmaları
çıplak göğüslerine sürüp
tatlandırmalı,
Sevgilisinin esmer teninde dolaştırmalı
bakır soslu saçlarını.
Dilden yakutlar
tenden pamuklar
salkım salkım
tüterken
rokforlarla flört etmeli vücutları
dumanlı kaselerin dibinde.
İnleyerek şarkılar söylemeli şef cadılar
dilim dilim davetkar sesleriyle
tuttuğunu ateşe dönüştüren ellerinin ucunda
diri
eşsiz
tüylü
ve zevkli kalmalı kabukları.
Tarçınlı shot'ların mideyi yakan,
havayı buharlaştıran tadında aşıklar
üst üste
alt alta
damak damağa olmalı.
Korku tıpkı bir koku gibi kaplamalı siyah koltukları
cam kapları
koltuk altlarını
omuzları
dizleri
dudakları
ve renkleri...
İki sevgilinin akşam yemeği olmalı ayin
karafın ince kıvrımlarında
baharatların seksinde
tavada hafifçe kızarmış
kalça kıvamında
karamelize.
Ta ki ateşli tadım partisinin konukları aşıklar
bir sigaranın çıtır çıtır
pişmemiş kokusuyla
aromatik ıslaklığı servis edene dek
avuç içlerinde
bacak aralarında
terli
tuzlu
baş döndürücü
ve balzamik.
Ayin tekrarlanmalı uzasın diye fondünün akışkan dansı
sütlü tatlıyı parmaklayan sevgilinin harı
göbekte
kabarık yerlerinde
haz hamurunun
titreten
soğuran
kendi buharında
yumuşak
ve şekerli.
Bedeninin ateşle yanmasını istiyorsa aşık/aşçı
kırmızı şaraba yatırılmış gecede
yıldızları elerken
pembeleşmiş ununa bulayıp
tane tane yemeli
sevgilisinin çifte kalbini.

Büyücüler beni ele geçirdi!

İnsanın rüyasında dolu dolu ağlaması komiktir,
uyanınca azalan neşesi dışında.
O biraz sallama çay gibidir,
bir tiryaki için
tatsız
ve günü idare edecek kararda.
Ciddiyeti diğer tüm yetiler gibi,
nereye koyacağını bilememesi,
acemiliktir insanın.
Meşguliyet,
mükemmelliyet,
mecburiyet,
izafiyet...
Oyun parkına dönen hayatının,
derinliğini/deliliğini yaşayamayan
patlayan kafa sendromlu
lacivert elbiseli kadının.
Ruhundan uzak,
uzakta ve soğuk.
İnsanın kolunu bile kıpırdatamaması sarkastiktir.
Bütün ışıkları yanıyorken odanın
ve yeterince ışık yokken odada
söndürmesi ışıkları üstüne.
Hayat sensörlüdür çünkü.
Bir nesne kadar yaşamaması ironiktir
ve yaşamaması
hayatta kalacak kıvamda.