Ben şeytanların büyüttüğü iyi bir kızım.
Köklerim yerin altına dayanıyor,
karanlıkla besleniyorum.
Bir gün beni çağıran bir ormanın içine doğru yürüyüp
kaybolacağım biliyorum.
Uğursuz varlıklar seviyor beni
uçuşan sinekler
yeniden doğmak isteyen ölüler.
Fakat ben felaketlere,
yıkımlara
ve savaşlara yakın duruyorum.
Ormanda bir ruh anne baktı bana,
bir ağaç fısıldadı kulaklarıma,
kurumuş bir kozalak sevdi beni.
Sarılıp şarkı söylüyorum kavuklarına.
Ters ayaklı cinler ve kediler izliyor beni
dünyanın en masum kötüsünü.
Ninni sesleri geliyor çalılardan.
Belli belirsiz bir ışık yanınca
ormanın derinliğinde
bu bir işaret
bana sesleniyorlar biliyorum.
Aklımı kaçırıp
lanetli bir ruh gibi
süzüle süzüle onlara yürüyorum.
Aklımı diri diri gömüyorum.
Uzanıyorum ve üstüme kapanan dalları izliyorum.
Cehennem benim gözyaşlarım.
